 |
| είναι αυτό που πάντα πάντα ξέρω πώς να κρύβω τις σκέψεις πριν γίνουν συλλαβές. έτσι θα σ'έχω πάντα κοντά μου, δεν σε χάσω ποτέ. θα τα κρύβω όλα μέσα-στην αιώνια σπηλιά της ψυχής. μα, αν σε χάσω, μην τρέξεις, μην μου κρυφτείς. |
ξέρεις κάτι;
σ'αγαπώ.
σ'αγαπώ.
πανέμορφο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ πολύ Δανάη =)
Διαγραφή=)
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραίο post :*
ΑπάντησηΔιαγραφήσ'ευχαριστώ πολύ νερίνα!
Διαγραφή:*
Δεν καταλαβαίνω, και στη ζωή σου σε στοιχειώνει φανερά μια απουσία και μια μελαγχολία. Το έχω νιώσει. Μια απουσία με στοιχειώνει κι εμένα, ακόμα και μετά από πολύ καιρό. Αλλά προτιμώ να χαρίζω χαμόγελα και να θυμάμαι την απουσία όποτε εγώ θέλω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφός, απ' τον ηλιόλουστο Κόσμο μου!
α μην νομίζεις,κι εγώ χαμόγελα σκορπάω συνεχώς!
Διαγραφήαπλώς εδώ ξεσπάω.είναι προτιμότερο
από το να τα κρατάω μέσα μου!
σε φιλώ αγαπητέ Σοφέ!
Όντως! Και βάζω στοίχημα πως για σένα ισχύει ο εξής κανόνας:
Διαγραφή"Όποιος γνωρίζει τον πόνο μπορεί πάρα πολύ εύκολα να γνωρίσει στους άλλους την χαρά"(Σοφός)
Κάτι παρεμφερές ίσχυε για μένα και το πρώην blog μου, τον Σφαιρικό Φιλόσοφο:
"Όποιος γνώρισε την ανεμελιά μπορεί πολύ εύκολα να γνωρίσει στους άλλους τη σοφία"(Σοφός)
Λοιπόν, οι Σοφοί μιλάν με γρίφους (όχι πως είμαι αλλά να μη χαίρομαι κι εγώ...)! Λοιπόν, τάδε έφη Ζαρατούστρ...! Μπα κλεμμένο! Τάδε έφη ρήση Σοφός!!
Με πολύ αγάπη!
το πρώτο που είπες ισχύει και στη ζωή μου =)
Διαγραφήκαι το δεύτερο καλό είναι χαχα