άγνωστος.

κι ας είχα πει πως δεν θα γράψω για 'σένα ξανά.

γιατί δεν σταματάει;

είναι [ακόμη] μία από εκείνες τις μέρες
με την απέραντη θλίψη στα μάτια, στο σώμα, στην ψυχή.

*θα προσεύχομαι για 'σένα Α[αγαπημένη]
κι ας μην πιστεύω σε κανένα Θεό.

ειρωνεία.

θυμήθηκα αυτό που κάναμε συνέχεια με τα μάτια μας
κι εγώ σου φώναζα γιατί με παρέσερνες.
νόμιζα
-το αφελές ον-
πως θα γερνούσαμε γρηγορότερα έτσι.

δεν είχα συνειδητοποιήσει,καθώς φαίνεται,
πόσο ρυτιδωμένες ήταν οι ψυχές μας..

trois ans.

λείπεις.

κι ας πέρασε τόσο καιρός.

οι μέρες κυλούν αθόρυβα μακριά σου.

ασφυξία.

νιώθω πως πνίγομαι.
και η ανάσα μου μικραίνει-λεπτό το λεπτό.
νιώθω πως δεν νιώθω πια.
τι ειρωνεία! εγώ που ανάσαινα κόσμους,
τώρα να μην αντέχω να ζήσω σ'έναν μονάχα.

and if you were alive,it would be a special day,

today.

άραγε;

και καθώς απομάκρυνα με τ'ακροδάχτυλά μου
τ'αλμυρά ρυάκια που έρεαν από τα μάτια μου,
αναρωτήθηκα γι'ακόμη μία φορά
"μα τι προσπαθείς να σώσεις;"
μα τι προσπαθώ να σώσω;
τόσο απεγνωσμένα;
τόσο μάταια;
συνειδητοποιώ πως,
αυτό που λέει εκείνο το τραγούδι,
αληθεύει.

 

Ό,τι θυμάσαι, λένε μέσα σου ζει
Ζει και τρυπάει σαν βελόνα πικρή..

κάτι σαν αποδοχή.

δεν ξέρω πώς, όμως έχω αρχίσει να ερωτεύομαι το χάος της υπάρξεώς σου.

ψίθυροι.

να με παρασέρνεις,
για να αισθάνομαι
γιατί χάνομαι
και ξεχνάω πώς είναι να ζεις.

swallow your fears.

χρόνια τώρα περίμενα για κάτι..
ακόμη δεν το έχω βρει.
μα νιώθω κενή δίχως αυτό.

fair enough.

προσπαθήσαμε αρκετά.
απλώς δεν τα καταφέραμε.
ναι,κάπως έτσι θα ξεγελάμε τους γύρω μας.

όμως,τι γίνεται με το μέσα μας;

άρα υποθέτω,είμαστε εντάξει.

εγώ θα σου πω πως σου έδωσα ό,τι είχα
κι εσύ θα γελάσεις γιατί ξέρεις
πως μου έδωσες ό,τι είχε απομείνει από 'σένα.

phobia.

κι όσες φορές προσπάθησα να σε αποβάλλω από τη μνήμη,
εσύ επέστρεφες με 'κείνο το χαμόγελο που χρόνια νοσταλγούσα.
και τυραννικά εμφανιζόσουν σε κάθε παραίσθηση και πραγματικότητα.
και άφηνες ανάσες και δάκρυα δίπλα στο μαξιλάρι.
κι ένα "συγγνώμη" που δεν ήρθε ποτέ.

365 breaths.

365 ανάσες αγάπης.
μαζί σου [και πιο χώρια από ποτέ.]
πριν ένα χρόνο ήταν όλα τόσο διαφορετικά.

νομίζω μ'αγαπούσες.

need you.

and I can't see a thing without your shadow following me..
maybe  it's too late but I  think I'm falling in love with you.
-again.

do you cry out in your sleep?

when our worlds collide,

love will tear us apart-again.

when routines bites hard,
and ambitions are low
and resentment rides high,
but emotions won't grow
and we're changing our ways,
taking different roads..

black.

κι εγώ θα διαβάζω τις ιστορίες που ποτέ δεν γράφτηκαν..
ίσως κάποια μου θυμίσει εσένα.

σιωπή.

φοβάμαι τις λέξεις.
φοβάμαι μη με προδώσουν κι αυτές.

δ.ε.γ.σ.

αρνούμαι πεισματικά να βγάλω το μαρτάκι,
ν'αποδεχτώ πως ο Μάρτης έφυγε..

και πως μαζί του, έφυγες κι εσύ..

αυτοί είμαστε.

ήταν τόσα αυτά που ήθελα να σου πω..
αρχικά σκέφτηκα να σου μιλήσω για το κενό που άφησες
μέσα μου όταν εξαφανίστηκες..
ύστερα σκέφτηκα να σου πω πως ο πόνος έχει φύγει-ή τουλάχιστον
έτσι νιώθω όταν σε βλέπω-και πως απλώς μου λείπεις.
στο τέλος όμως κατέληξα να γυρίζω το κεφάλι
και να κάνω πως δεν σε βλέπω στα μάτια κάθε περαστικού.

στέκι.

γιατί αυτό το
"πνίγεις τα συναισθήματά σου και προχωράς"
δεν πιάνει σε μένα;
πώς να πνίξω τον χείμαρρο των συναισθημάτων μου;
κάθε φορά που κοιτάω το κενό σου βλέμμα πεθαίνω.
νιώθω τα μάτια σου-λεπίδα στο κενό ενός ερημωμένου "εγώ"
να με κομματιάζουν κι ύστερα απ' τα κομμάτια αναγεννιέμαι.
κάθε μέρα η ίδια κόλαση.
να ξέρεις, όμως:
όταν ζεις με αναμνήσεις είναι σαν να μην έζησες ποτέ.

θυμάσαι ρε το παγκάκι;
ακόμη νιώθω τα δάχτυλά σου επάνω μου.
κρύα χνώτα αγγίζουν το σαπισμένο ξύλο' λείπεις.

I think I saw you in my dreams.

γιατί τώρα που λείπεις,
είσαι συνέχεια εδώ

νιώθω κάτι,ακόμη.

 σε σκέφτομαι ακόμη,
όσο κι αν το αρνούμαι και προσποιούμαι
πως αντέχω μακριά σου.
κάθε βράδυ.
κάθε βράδυ σε σκέφτομαι.
σκέφτομαι πώς άλλαξες.
πόσο άλλαξες.
και πόσα θα έδινα για μια βόλτα με τον παλιό σου εαυτό.

soul reflection.

forming routes with your fingers.
creating life from the beggining.
my salvation; you.

βαδίζοντας στους αιθέρες.

θα νικάμε τους καιρούς, μαζί.
και θα περνάμε από τον ουρανό πετώντας,
σαν μια δύναμη.
γιατί θα μ' αγαπάς και θα σ' αγαπώ.
και η αγάπη είναι αρκετή για να κάνεις το αδιανόητο,
πράξη.

πείραμα.

ευθυγραμμίζοντας ζωές-αναπαράγοντας όνειρα.
μικρές ανάσες-στιγμιαίο κοίταγμα.
φυγή σε παράδεισο-καταδίωξη απαγορευμένου.
διώκτες του ονείρου-πλημμυρισμένα συναισθήματα.
χάος.

ερωτικές παραισθήσεις.

"Τι έχεις;"
"Τίποτα... Απλώς αναρωτιόμουν πώς θα ήταν αν με αγαπούσες κι εσύ".